De dwars-door-het-bos-tocht en een stapel overheerlijke pannenkoeken

Het was het weertje wel vandaag hier in Neufchâteau. Regen en regen verhinderden the fabulous 6 om op trektocht te gaan. Maar om 14.00u zou het voor enkele uurtjes moeten stoppen (dat waren toch de voorspellingen van de buienradar). Wat doe je op zo’n ogenblik als je jong en dynamisch bent? Je eet veel lekkers en je gaat hangen in de zetel. Nou… Elvira en Aida zien dat een beetje anders en die willen per se gaan zwemmen!? Nu ja, ik beloof dat als straks de zon schijnt er wel een waterkansje is dat ze kunnen zwemmen. Tot nu toe hebben ze al elke dag in het zonnetje kunnen zwemmen.

Om 14.00u breekt inderdaad een waterzonnetje door. We wagen het erop en starten een bergop bergaf tocht met de fiets naar weer een mooi stuk Anlier woud om te gaan stappen. Het fietsen gaat elke dag beter. Het worden nog allemaal Jurgen van den Broek’s. Hoewel, onze superklimmer van enkele dagen geleden (Kobe) heeft heel wat mechanische pech vandaag met zijn ketting. Hierdoor kan hij niet voluit zijn bolletjestrui verdedigen, maar de gele trui zit er nog altijd in voor deze sportman.

Boven op een topje buiten categorie merk ik dat we een afslag gemist hebben. Ik durf het haast niet zeggen, maar moet dan toch bekennen. Ze nemen het goed op en we dalen snel weer naar het dal op zoek naar de juiste weg. Eens bij het bos aangekomen, begint het terug te regenen. We starten toch onze tocht maar merken al snel dat het zinloos is om verder te stappen met het risico drijfnat te worden. Dan maar risico’s nemen: een bordje durven passeren met proprieté privé, défense d’entrer. Even twijfelen The 6 nog, maar dan lokt toch het avontuur van de dwars-door-het-bos -tocht.

Zelden een zo zacht bos gezien met zoveel mossen en super zachte plantjes. En daartussen rijzen de paddenstoelen met de wel heel typische vorm massaal uit de bosgrond. We ontdekken zelfs een duidelijk pad en vermoedelijk hol van een vos. Elvira begint weer te zingen en de sfeer van avontuur kan alweer niet meer stuk. We klauteren over takken, scharrelen op de grond en verstoppen ons achter de bomen en bereiken zo terug onze stalen rossen.

En wanneer we de terugtocht starten, breekt de zon door en op de thermiek drijven de buizerds weer naar boven en voeren hun sierlijke dans uit tussen de flarden van de optrekkende wolken. En wij dalen weer snel naar beneden. Milan, ons lichtgewicht, haalt zelfs 51 km per uur. Zalig, zo vallen als een steen in de diepte, maar wel op tijd kunnen remmen natuurlijk.

De ritwinst van de dag is voor je dienaar. Ik kon het niet laten om op de helling naar ons huisje nog een keertje mee te sprinten en Kobe en Arne te verslaan J

Aangekomen schijnt de zon weer volop en dat betekent?? Zwemmen natuurlijk.

En daar is onze fourageploeg weer: Francine en Dirk die onze fabulous 6 zullen verwennen met een heus pannenkoekenfeest. We smullen onze buikjes rond zeker met die verse aardbeitjes en appel-pannenkoeken is het om je duimen en vingers af te likken.

Nog een laatste keer met de boerin de kalfjes gaan verzorgen en een ping-pong wedstrijdje houden en dan vertrekken Cor, Kobe en Elvira terug naar huis.

Daaaaag, jullie waren fabuleus

Aida, Milan, Arne, Fanny en Patrick