Levanto en de 5 dorpjes aan dezelfde spoorlijn

Cinque Terre. Het klinkt als een bloem. Wat ons er vooral opviel waren de citroenen die plukrijp hingen te schitteren in de mediterrane zon. De kleine olijfjes die op ons tentzeil vallen. De vuurvliegjes die onze avonden een sprookjesachtige sfeer gaven. De reuzevlinders die fladderen in de schittering van de zee. En natuurlijk de 5 (maar eigenlijk zijn het er veel meer) dorpjes met hun kleurrijke huisjes, kerkjes die je overal waar je ook bent op de wandelweg langs de kust regelmatig herinneren aan de tijd die hier snel passeert. De smalle straatjes waar de bewoners met elkaar communiceren door de raamopeningen. De talloze terrasjes die uitkijken over de golven die klotsen tegen de rotsen. De hete lucht die je in het gezicht slaat als je de 1500e trap van de wandelroute bestijgt. De eindeloze reeks tunnels waar je met de treinen doorzoeft en die de 1000en toeristen vervoeren tussen deze dorpjes waar je in de steegjes nog de oude gezichten ziet van 60 tot 80 jaar geleden en die een beetje verdwaasd kijken naar hoe hun rust verstoord wordt door al die Amerikanen, Nederlanders, Britten, Japanners en wij Belgen. De vissersbootjes die klaar staan om het schuim te kiezen en de vissen die steeds minder in de Middelandse zee vertoeven, aan land te brengen. Het is hier mooi en tussen de wijnranken, olijf-, perzik-,vijgen- en citroenbomen door proeven we de zoute zee. In baaitjes genieten we van het warme Middelandse zeewater ( al denk ik zelf dat het veel minder zuiver is dan het water in onze zwemvijver :-)) Na een dag stappen over de kusthellingen wandelen we over de Via del'Amore met zijn honderden sloten en hartjes. omdat het al avond is, als we het 5de stadje bereiken, wandelen we bijna alleen over deze weg van de liefde. Een kort stukje in vergelijking met de gehele kustwandelweg die ons van het ene mooie dorpje naar het andere bracht ( Monterosso, Vernanza, Carniglia, Manderola, Riomaggiore) Na onze eerste echte Italiaanse pizza nemen we de trein terug naar Levanto waar we ons tentje hebben opgeslagen en beklimmen de helling naar onze camping om tussen de vuurvliegjes te luisteren naar het klokkenspel op de heuvels van Ligurië.