5 terre we verlaten deze drukke kust niet omdat we erop uitgekeken zijn, maar wel omdat we voelen dat de kids nood hebben aan strandplezier, dat op de rotsachtige keien snel aanleiding geeft tot blauwe plekken en pijnlijke voeten. Onze zoektocht brengt ons bij Vada waar ons op een ruime camping, op 100 meter wandelen door een cipressenbos, een mooi strand met dito baaitje wacht. Het is zalig rond te dobberen op het zilte water van de Middelandse zee, met in de verte de havenstad Livorno. Op het strand vinden we de strandventers terug van Afrikaanse afkomst die als verkopers als ware ze op de markt van Dakar hun koopwaar (strandkleedjes, emmertjes, cocosstukjes, "echte" rolexen en delvauxhandtassen) aanbieden aan de zonnende strandgangers die hen meestal geen blik gunnen. De informele economie is hier echt overal aanwezig en wordt duidelijk beoefend door de 2e rangsburgers die in het rechtse Italie niet beschouwd worden als volwaardige Italianen. We zagen hen al op de stranden van 5 terre, aan de toren van Pisa en nu op de stranden tussen de havenstad Livorno en staalstad Piombino.'s Avonds is het wel eventjes wennen aan deze stranddorpen vol van uitgaande jongeren, karaokes, vespagebrom en Italiaanse smartlappen.
Na 2 dagen strandplezier zoeken we de zo befaamde TOSCAANSE HEUVELS op. Is het er wel zo mooi en onvergetelijk als men zegt of is het gewoon wat overroepen en niet meer dan een mooie landelijke streek zoals er 13 in een dozijn gaan? Ons eerste doel is San Gigminano. Een stadje op een Toscaanse heuvel dat met zijn torens is blijven steken in de Middeleeuwen en waar de Gotiek en Renaissance van een Firenze aan is voorbijgegaan. En het moet gezegd: het is zijn faam meer dan waard. Met mooie oude smalle kleine straatjes en torens van de rijke edellieden uit de middeleeuwen. Het is leuk om te verdwalen in deze stad en natuurlijk te genieten van de lekkerste gelati die we ooit aten in een antieke gelateria met wel 50 versgemaakte ijssmaken. Als ik opnieuw zou trouwen met Fanny zou ik het hier doen: zo'n sfeer zeg :-) We maken ook kennis met het sluitingsuur van de kleine middenstander van 13.00u tot 16.00u. Oeps, wel al ijs op als apperitief, maar nog geen brood om onze buikjes rond te maken ( al valt dat voor mij nog wel mee, hoor) Dus maar een lokale pizza- frituurtje binnengestapt en een reuze pizza besteld voor ons 5: smullen zeg om 14.00 in de namiddag. Om 3 uur verlaten we deze plek,op zoek naar ons gehuurd huisje in Palazzo del Perro ( Arezzo) We doorkruisen de Chianti streek met zijn vele wijnranken en olijfgaarden. Mooi is het hier wel maar ook wel zeer warm: 35°C is een frisse middag. In Arezzo verdwalen we nog even zowel in onze zoektocht naar als in een Ipercoop supermarkt. Op zaterdagavond winkelen in zo'n hypermarkt met nog duizenden andere Italianen is een belevenis op zich, maar als je rust zoekt niet echt aan te raden alhoewel ik zou het niet gemist willen hebben( hier snuif je immers de echte Italiaanse sfeer en voel je de adrenaline stromen door al deze vurige mensen) Klokslag 19.00u rijden we na een steile klim van 700 meter over een overhard wegeltje het landgoed op waar we een week zullen logeren tussen de restanten van een badia (oud kapelletje, kloostertje) een overheerlijk zwembad dat uitkijkt over de Toscaanse heuvels en de eindeloze eikenbossen op deze honderden heuvels. Het wordt leuk; je kan het voelen tot in de tippen van je tenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten