Dantes uitzichtpunt en zwemmen met op de achtergrond de sand dunes van Death Valley

Arne is goed op weg om een echte amerikaan te worden. 's morgens een hamburger met ei als ontbijt ( gelukkig voor hem vond hij het niet echt lekker) Ik blijf er mij er ook elke ochtend over verbazen hoe de amerikanen elke dag opnieuw massa's wegwerpmateriaal blijven produceren en je aanbieden, kartonnen bordjes, isomo bekers, plastic mesjes en vorkjes. Of is dit enkel zo in de vallei van casino's en fun? Vandaag wordt een hete dag maar ook weer een trektocht door een ongelooflijk mooi NP: Death Valley. De weg loopt door de woestijn van Nevada ( een indianenreservaat en een militair oefenterrein). Plotseling is er een bordje dat ons verbiedt om lifters mee te nemen? Een beetje verderop wordt veel duidelijk. Midden in de woestijn een enorme gevangenis! Je moet echt wel al terdoodveroordeeld zijn om hieruit te willen ontsnappen. Op de achterbank doet het moppenboekje ;-) weer zijn werk. Na 2 uur rijden is het zover en zien we het bord van Death Valley opduiken. De warmte valt voorlopig mee. We kiezen dadelijk de weg naar Dantes View. Deze voert ons naar 1669 meter hoogte, vandaaruit zullen we een zicht hebben over de gehele vallei en het diepste punt van de USA ( meer dan 80 meter onder de zeespiegel). Het uitzicht dat we daar krijgen hadden we niet verwacht. Weeral zo groots en zo onwezenlijk. Zo stelde ik mij het landschap op Venus of een andere planeet voor maar niet hier op aarde. Een grote meanderende zoutvlakte met aan de 2 zijden mooie veelgekleurde bergen en zandheuvels. En zo stil dat het hier is ; nergens hoorden we een vlieg of een libel al zo hard zoemen . Ook dit verdient een natuurwonder te zijn, zeker wanneer de golden eagle boven ons hoofd begint te cirkelen. We dalen nu af naar de dode vallei 1700 meter lager en al snel 15°C warmer. De hitte slaat je om de benen aan zabrinsky point, waar je kan zien hoe de natuur al die jaren haar op en afbraakwerk heeft gedaan en mooie beeldhouwwerken heeft geschapen. Na een picknick in een schommelstoel voor een 'saloon' gaan we naar de Artist Drive en stoppen aan de vele gekleurde bergen en rotsen van deze weg en stappen enkele 100 meters door 111°Fahrenheit. Enig mooi dit kleurenpalet van deze artiesten. In het visitors centrum krijgen we deskundige uitleg over de flora en fauna en ontdekken de kids dat ze junior rangers kunnen worden. We sluiten het centrum samen met de echte rangers en rijden dan door de zoutvlakte naar Stovepipe Wells, onze slaapplaats in deze woestijn. Ze hebben hier een echt zwembad en net onder de zeespiegel kan je hangend in het water genieten van de ondergaande zon op de Sand Dunes!!