In de
aankomsthal onmiddellijk de foto van Nyerere. Een groot Afrikaans leider, die
met al zijn idealisme en dromen spijtig
genoeg er niet in geslaagd is de Afrikaanse droom van gelijkheid en welvaart
voor zijn volk en heel Oost-Afrika te realiseren. Thomas (onze gids en
chauffeur voor de volgende 14 dagen) wacht ons op. Hij werkt voor Endallah
Cultural Tours.
Hij is
heel hartelijk voor ons en we voelen ons dadelijk thuis bij onze baba (laoweh).
In de jeep gaan we dan op weg voor een lange tocht naar Endallah. We
doorkruisen Arusha en wisselen wat geld. Onmiddellijk worden we overweldigd
door de vele straatverkopers die ons willen bekoren met al hun hebbedingen. We
doorkruisen Masai-land en Aida staat onmiddellijk versteld van de vele kinderen
die hier zeer zware lasten dragen op hun hoofd en rug. De vele kuddes die
gehoed worden door 5à 6 jarigen en de eindeloze vlaktes met baobabs.
en
sisalcactussen.
Het wordt
al avond ( 18.00u) als we de grote Rift valley zien en de bergen inklauteren
met een blik over lake Manyara (genaamd naar de gelijknamige vingerplant).
Hier
begint onze eerste hobbeltocht over de rode aardewegen. 1000'en mensen van het
Irakwi-volk zijn hier te voet, met de
brommer, jeep, fiets op weg naar hun huis, hut en familie. Kleinere en grotere
kuddes vee, mensen met zakken op hun hoofd, volgeladen fietsen en karren.
Allemaal in de weer om voor het donker terug thuis te zijn. Na een uurtje
bereiken we ons guesthouse in Endallah. En ook hier worden we hartelijk
onthaald door Mama Happy, Lilly en Agape. Een heerlijk diner wacht ons en dan
snel in onze bedjes en slapen tot de haan ons wakker kraait.
Op de
binnenplaats van de woning van de Happyfamilie ontwaken we en ontmoeten we John
onze gids. Ik kan hem enkel omschrijven als een zeer wijze man die ons op
enkele dagen tijd heel direct en indirect enorm veel zal bijbrengen van de
plaatselijke gewoontes en bio-diverse rijkdom van dit land, deze stam en de
mens tout court. Hij is een man van mijn leeftijd die kanker heeft overwonnen
en een ongelooflijke energie uitstraalt. Hij neemt ons mee naar de secundaire
school, de waterpompen, het dispensarium, het dorpshuis. Ondertussen leert hij ons de Irakwi taal en
de Swahilli begroetingen. Dit afgewisseld met zoveel planten en kruidenkennis
dat ik telkens weer in bewondering val. Hij laat onze geest en mond proeven van
alles wat we tegenkomen. Geen enkele vraag is hem teveel en bij moeilijke
antwoorden krijgen we steeds een verhaal en een enorme dosis levenswijsheid
mee. Hij probeert zich te verplaatsen in onze blanke huid om te antwoorden maar
geeft ons een les in zwarte oerwijsheden
die heel ons leven zullen nazinderen in al onze aders. Over dalen en heuvels
neemt hij ons mee door dit mooie landschap en hij geeft ons een blik op de
eerste giraf en de klifdas.
Hij leert
ons de verschillende bomen herkennen van deze streek (ebbenhout, de ficus
(reuzebomen), de acacia met gele schors, de slangenboom voor moesten we gebeten
worden door een cobra, de krokodilboom waarvan de schors een schitterend
medicijn is tegen reuma, enz. We ontdekken het verschil tussen een Jamaicaanse
bananenboom en een Maleisische, tussen rode bananen en bierbananen.
We volgen
hem in de hyenagrot en zijn al blij dat er enkel een kolonie vleermuizen huist
en een stekelvarken en geen echte wilde hyena's. John kapt ons een weg met zijn hakmes door het dichte
struikgewas en organiseert voor ons de voetbalmatch met wel 50 jongeren.
Hij
spreekt vanuit zijn hart en met de hand op zijn hart. En bovenal is hij een
zeer goede kleermaker die uit de Afrikaanse stof die we kopen bij Lilly op één
nacht een kleedje tovert voor Aida en een Afrikaanse rok voor Fanny. John geeft
alles van zichzelf voor ons. Dank u John.
Met
Thomas gaan we op zoek naar een plaats om de laatste match van de rodeDuivels
op het EK te ondergaan. Door de Afrikaanse nacht keren we terug na toch wel een
ontgoocheling over onze voetballers.
Gelukkig doen we de match in Endallah over en zal hier België (met Milan en
Arne) winnen :-).
'S Avonds
gaan we op zoek naar de bushbabies (nachtaapjes )die je met een zaklamp kan
detecteren door de schittering van hun rode oogjes. En onder een heldere
sterrenhemel (hier kan je de melkweg zien) speuren we de nacht af naar deze
leuke diertjes.
Na 2
dagen verlaten we Endallah en brengen nog een bezoek aan de met zonnecellen
uitgeruste waterpomp die meer dan 1000 mensen zal voorzien van drinkbaar water.
Maar wat verder zien we ook een schooltje en een waterpomp, die ook al zijn ze
maar enkele jaren oud en gegeven door gulle Belgische sponsers, niet meer gebruikt worden. Niet uit
ondankbaarheid maar omdat de noden elders liggen en er wellicht geen
draagkracht is om dit te onderhouden. We bezoeken een dorp waar vrouwen
kiezelsteentjes kappen om wat extra inkomsten te hebben. Een vreselijke en
gevaarlijke bijverdienste maar die hen wel de kans geeft om te leven.
Hoe groot
kan het verschil zijn met de Gibbs farm in handen van een Amerikaan. Hier komen rijke Amerikanen en westerlingen
in oude koloniale stijl uitrusten na een dagje safari met Wifi in hun super
deluxe Jeep . Ze nippen aan hun glaasjes champagne (van meer dan 100 dollar de
fles) als ze uitkijken over de koffieplantages die eigendom zijn van een Duitse
familie. Ooit onder Nyerere waren die koffieplantages in handen van het volk.
Maar nu werken hier enkele Tanzaniaanse
loonwerkers die de blanke toerist plezieren terwijl kinderen net buiten
de poort sleuren wet wateremmers en hout. Aida wordt hier echt en terecht boos
over.
Gelukkig
hadden we net voordien in het woud tijdens een wandeling met een plaatselijke
gids een onvergetelijke ontmoeting met een kudde olifanten aan de elephant
cave. De gids was zelf zo verrast en enthousiast dat we hem er op moesten
opmerkzaam maken dat één van die dikhuiden toch wel echt dicht naar ons
toekwam.
We kozen
nog snel het juiste bavianenpad om vanop een veilige afstand deze grootse
dieren van het vasteland te bewonderen en te genieten van deze machtige natuur.
Morgen gaan we dan echt op pad voor onze tocht naar de Ngorogoro krater. Het 8e
wereldwonder en Unesco wereldnatuurerfgoed. Op zoek naar de zwarte neushoorn,
het luipaard en de vele andere tot de verbeelding sprekende dieren van dit
aards paradijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten