Over fietsknooppunten en Ravel 2 van Mechelen naar Eghezée

Een uurtje later dan voorzien vertrekken we gepakt en gezakt langs de vaart Leuven-Mechelen voor een 3 daagse fietstrektocht naar het Zuiden van België. We zullen meer dan 200 km moeten fietsen en heel wat hellingen beklimmen.

Het weer is top en de aanduidingen van het fietsknooppuntennetwerk maken het fietsen gemakkelijk. Even zwaaien naar Kai-mook en de vele bezoekers van Planckendael op de boot en voor we het goed en wel weten zijn we in Leuven. Onderweg hebben we al volop kunnen genieten van het natuurleven in en om de Vaart (reigers, ganzen, kleine rietzangers, konijntjes en muisjes). In Leuven verlaten we het Vlaamse Pays Plat en moeten we langs de ring (dit is niet zo’n goede en veilige keuze van het fietsroutenetwerk) naar de abdij van het Park. De zon vergezelt ons en brandt al stevig op onze gezichten en armen wanneer Arne, die een beetje voorop rijdt, de afslag mist en Fanny alles op alles moet zetten om hem terug te halen. Gelukkig heeft hij zijn Gsm op zak en kunnen we hem na 1,5 km tot stilstand brengen, anders was hij nu misschien op weg naar Keulen J . De eerste hellingen schuiven onder onze wielen en dit is niet altijd even gemakkelijk voor onze kleine maar o zo dappere Aida. Het wordt zweten en zwoegen op de hellingen van Lovenjoel, Meldert en Hoegaarden. De uitzichten zijn fantastisch en de dorst navenant. We stoppen in Hoegaarden en genieten van onze picknick in de gaarden van dit dorpje. Nauwelijks 50 km weg van thuis en al volledig alles achtergelaten. De hoofden leeg gemaakt en volop in vakantiesfeer. Na Hoegaarden moeten we op zoek naar de Ravel 2 die ons tot Namen zal brengen.

“Ravellen” zal de volgende dagen een begrip worden of hoe oude spoorwegen omgebouwd worden tot snelle, vrij vlakke fietswegen die ons tot diep in Wallonië zullen brengen. Heel wat trekkers komen we hier tegen en met 3 kinderen gepakt en gezakt kan je op heel veel sympathie rekenen. Dit is ook de weg naar Compostella en dat merk je aan de verweerde gezichten van de stappers.

Het zijn door de natuur overdekte lanen, af en toe onderbroken door een vergezicht waar we doorfietsen. Kleine stationnetjes, die omgebouwd zijn tot restaurantjes, crèches en woningen. Waar vroeger de trein denderde, heerst nu enkel rust en gezelligheid. Toch stijgt deze Ravel een beetje en bij tegenwind wordt het begrip vals plat fysiek voelbaar. Net voor Eghezée verlaten we de Ravel op zoek naar onze eerste overnachtingsplaats (Manoir de là bas) Een zeer grote mooie oude paardenhoeve, waar er een gezellige camping is neergepoot met een verfrissend zwembad en heerlijke grasweiden om na 75 km neer te strijken. Wat douchen en dan iets te lang in de taverne wachten op -het moet gezegd- heerlijke eten van Maria en Raymond. En heel veel drinken, want het was een zalige, maar dorstige dag. Om 10.00u zijn onze buikjes rond en gezond en vallen we in onze tent als een blok in slaap dromend van Ravel, fietsen en het mooie Belgenland.