The fabulous 6 op dag-fietstrektocht

Het weer ziet er niet top uit maar het blijft droog, dat zegt toch de meteo buienradar. We wagen het erop. We gaan met de 6 topatleten de uitdaging aan. La Boucle de Neufchâteau of een grote cirkel rondom de genoemde stad. Heel veel kleine dorpjes en gehuchtjes zullen onder onze wielen voorbijschuiven. Het begint met een stevige klim en zo zie je dadelijk wie er fris zit en wie nog wat ervaring moet opdoen J. Maar het lukt wonderwel, deze fantastische club gaat het vandaag nog ver schoppen. Na enkele dorpjes en dito hellingen en afdalingen merk je toch al een kopgroep van berggeiten ( Kobe, Cor en Milan) en super afdalers ( Arne, Aida en Elvira). Het is natuurlijk Cor die het snelheidsrecord heeft gebroken en in de afdaling naar Chêne geflitst wordt omdat hij met een snelheid boven de 50 km de bebouwde kom induikt!!! We keren en draaien, langs kerktorens en weiden vol met de allermooiste koeien en kalfjes. Soms gaat het langzaam de helling op en soms moeten de versnellingen heel veel gewisseld worden om toch maar de top te halen. Kobe is met zijn super outfit en koersfiets niet te kloppen in de bergprijs vandaag. Op weg naar l’Eglise (vanwaar zou toch deze naam komen?) duiken we het Foret D’Anlier in met zijn enig mooie oeroude loofbomen. We worden er zelfs een beetje stil van als we onder hun ornamenten doorrijden. In l’Eglise knijpen we de remmen dicht en spreiden onze blauwe picknicktafel uit. Voor we het goed en wel beseffen krijgen we een regenvlaag van jewelste op ons middagmaal. Vermits er hier ook geen onderdak mogelijk is in de nochtans massaal aanwezige kerken verstoppen we ons onder de picknicktafel en bijhorende bomen. Meer dan een half uurtje staan we hier te verpieteren L. Gelukkig houden Cor en Elvira de ambiance erin met hun moppen over de stier Hanni-bal en de scheten latende boer en voor we van onze lach bekomen zijn, breekt de zon weer door in deze warme Belgische streek en ze zal ons vandaag niet meer verlaten (dit merken we ’s avonds als we naar de rode gezichtjes en armen kijken). We zetten onze tocht verder langs zalige wegen. Echt, we kijken onze ogen uit. Is dit werkelijk België? Op de hoogte van Offaing dreigt het even mis te lopen wanneer Aida die uit het 2^e peletonnetje ontsnapt is, niet merkt dat de leiders al een weg naar rechts genomen hebben naar het hoogste punt van onze tocht 516 meter boven onze Noordzee. ( zoals je merkt zijn de wedstrijdbegeleiders niet altijd even aandachtig) Hierop gooit haar  broer Arne samen met Cor zich als een  waanzinnige in de afdaling . ( hier moet ik u, lezer, de snelheid schuldig blijven: 1 omdat ik vergeten ben te kijken op de snelheidsmeter, 2 omdat u ons dan volledig onverantwoorde begeleiders zou vinden, 3 omdat het zo waanzinnig snel was dat ik er zelf van ben gaan duizelen) Maar nog voor ons eindpunt in Neufchâteau, hadden we Aida terug gegrepen en we hebben haar niet meer laten ontsnappen om de gele trui van Kobe niet in het gevaar te brengen. Na meer dan 42 km was onze cirkel rond ( dat kan je lezen in de tekst van Elvira). Wie dacht dat onze kornuiten moe waren? Neen hoor, ze doken alweer in het zwembad ( waarmee nog maar eens bewezen wordt dat het hier echt wel zomers weer is J) En volgens Cor was dit zwemuurtje veel zwaarder dan alle bergen die hij die dag had mogen beklimmen J

Slaapwel Fabulous 6