The Fabulous 6 of de verhalen van een  jolige bende supertoffe kids

Gérimont, een straatje op een helling; met de auto ben je er in 4’ voorbij, met de fiets in 3’ J (het is hier namelijk bergaf, toch als je uit de goede richting komt. Een kasteeltje en een boerderij met wel meer dan 400 koeien. De kinderen kijken hun ogen uit en helpen al volop op de boerderij. Ze geven de fles aan de kleine kalfjes en lammetjes en kijken met grote ogen naar de 10 tallen stieren die deze boerderij rijk is. Een geboorte van een kalfje: het is hier dagelijkse kost, alleen niet geschikt voor gevoelige kijkertjes als het om een keizersnede gaat. Maar enkele uren later is het kleine kalfje o zo snoezig op zijn wankele pootjes.

Zondagavond hebben we het aantal kids die ons vergezelden, verdubbeld. Nu zijn ze met 6. Elvira en Aida, Kobe en Milan en Cor en Arne: The Fabulous 6.

Al van ’s ochtends vroeg gaan ze er stevig tegenaan. Voetballen, schommelen, ping pong en badminton volgen elkaar in een razendsnel tempo op. Voor we het goed beseffen zijn we figuranten in één groot James Bond spel met als inzet ‘wie vindt het boek: het geheim van het Heelal van Hawkins’. Trappen op, kasten in en vele onschuldige combats later wordt het boek gevonden. Het is nu het coolste boek van het jaar, ontdekt in de koelkast.

Yes, de zon is weer van partij. Het mag nog enkele graden warmer maar geen getreuzel, met z’n allen het zwembad in en maar ploeteren en proberen een draaikolk te maken waardoor in het midden van het zwembad geen water meer is. De buiken knorren en de monden happen; dankzij Francine en Dirk kunnen we deze jongelui hun ontembare honger stillen.

Eindelijk tijd voor Actie ??? De eerste fietstocht met de Fabulous 6 over berg en dal naar Grandvoir voor een heuse wandeltocht op zoek naar reebokken, everzwijnen en ander wild. De spieren spannen zich, de trappers draaien, de remmen piepen en de versnellingen kraken als we de heuvels naar Tournay en Grandvoir beklimmen. Het gaat razendsnel in de afdalingen. Kobe gooit zich met zijn koersfiets als een volleerde berggeit boven op zijn stuur en duikt het dal in. Na elke bocht is er wel weer een helling. Maar niet gevreesd, heelhuids bereiken we ons doel net op tijd om te schuilen aan  de plaatselijke parochiezaal voor een plotse wolkbreuk.

Nu op zoek naar al dat wild. Buiten een aantal kampplaatsen van Antwerpse scouts vinden we heel snel de zon en heel wat mooie flora. Elvira toont haar bloemschiktalent en maakt in een mum van tijd het mooiste wilde boeket dat we ooit zagen. De tocht gaat verder langs dennenbossen en loofwouden. Beuken, eiken reiken hun kruin tot aan de blauwe hemel. Sporen van reeën kruisen ons pad. Het zoeken is nu echt begonnen. Ze willen dwars door het bos, beklimmen uitkijkposten en genieten van het lekkers dat Cor in de rugzak meedraagt. 3 uur ploeteren we al zingend door dit mooie bos waar deze streek naast de vele koeien zo rijk aan is. Op de tonen  en het gezang van Elvira en Aida:

 I like the flowers,

I like the daffodils,

 I like the mountains,

I like the green hills,

I like the firestone,

 I like to walk alone

wijzen de buizerds ons terug de weg naar het kerkje waar onze fietsen op ons wachten.

Het lijkt wel een supersnelle bergrit als we de 8 km naar huis fietsen. Cor is mij te snel af en haalt de top met een bandbreedte voorsprong. Het heeft niet veel gescheeld, maar ik heb mijn meerdere gevonden!

Terug thuis is deze jolige bende onmiddellijk weer paraat om het zwembad te veroveren. Gespetter alom en heel veel leute.

Ook nu weer zullen onze famous 6 onze keuken alle eer aan doen en alle pasta tot het laatste sliertje opeten. Met de slappe lach weliswaar, want de ene grappige uitspraak na de andere rolt uit hun aller monden.

Nog even wegdromen bij The Never Ending Story en dan naar bed, uitkijkend naar weer een leuke volgende dag.

Met dank aan Cor, Arne, Kobe, Milan, Elvira en Aida