donderdag 19 augustus 2010

We zijn terug waar alles begon of een tocht van 3150 naar 660 meter hoogte





Ja, ik schrijf het met pijn in het hart, maar de cirkel is rond. We zijn terug in Las Vegas :-( 52 dagen geleden leek dit zo ver weg. Even hebben we eraan gedacht om morgen gewoon opnieuw te beginnen. Naar de Pacific te rijden, een weekje in Clisham uit te rusten en dan terug op verkenning te gaan in dit grootse land. Maar de cavia's, de school, het werk, de zwemvijver en de familie en vrienden hebben het gewonnen :-): morgen vliegen we als alles goed zit terug naar België. (iemand zal toch eens moeten zorgen dat er een regering komt:-O)

Maar eventjes terug naar vandaag. Vorige nacht was een beetje een rusteloze nacht want de natuurgoden hier hebben ons met een urenlang vuurwerk en gegrommel uitgewuifd. Van heel de vakantie hebben we nog nooit zoveel regen gekregen en de grond onder onze voeten zo horen daveren. Ik denk dat er vorige nacht in Bryce canyon wel enkel Hoodo's gesneuveld zijn. Onze teepitent heeft het oerdegelijk volgehouden en wij zijn allemaal heel droog gebleven, wat niet van alle andere kampeerders kan gezegd worden. We hebben ook een heleboel kampeerspullen( oa. de voetbal van Milan) achtergelaten op de kampplaats op het "take some and leave some" tafeltje die gewoonweg niet meekunnen op het vliegtuig. We rijden richting zuiden en passeren nog even het National monument van Ceder Breaks met 3155 meter in één klap het hoogste punt van onze reis. Het is hier nauwelijks 15°C als we een wandeling maken langs het natuurschoon dat deze subalpine omgeving ons te bieden heeft met zijn hoodoo's die een etage hoger zijn dan deze van Bryce canyon. We ontmoeten op ons pad nog heel wat Chipmunks, chicarees, bergmarmotten en ander moois. We genieten voor de laatste maal van de wilde bloemenpracht van kleine zonnebloempjes, gentiaantjes, lupines, akeleien, enz. In de namiddag verlaten we deze plek en laten ons met de auto 2500 meter vallen naar het dal. Van een groene oase terug naar de woestijn, van nauwelijks enkele wandelaars naar een miljoenenstad, van 57°F naar 108° F ( per 9°F komt er 5°C bij) We geraken zo een stuk boven de 40°C. In Las Vegas is de gekte er nog steeds. We zwemmen weer in de tank tussen de haaien en eten ons buikje rond. Iedereen van ons vindt het een beetje onwezenlijk dat we nu terug hier zijn. Gedurende 52 dagen hebben we lief en leed met elkaar gedeeld in een overweldigende natuur. We hebben veel plezier gehad maar ook af en toe een stevige ruzie. Maar één ding is zeker: we hebben samen een ongelooflijke reis gemaakt die we iedereen kunnen aanraden en wij alleszins nooit zullen vergeten. We hebben jullie proberen mee te laten genieten van dit alles en hopen dat we jullie allemaal goesting deden krijgen om ook in de natuur ( hoeft zeker niet in de USA) op verkenning te gaan. Ik geef tot slot nog enkel cijfertjes over onze reis die zeker niet alles zeggen maar toch al een beetje. Hou je vast, hier komen ze:

We
-verbleven in 9 staten van de USA (reden door 11 staten). We zagen dus maar een kwart van de USA :-)
-verkenden 15 nationale parken, 3 nationale monumenten en 1 tribal park
-liepen door 2 miljoenensteden
-zagen de Pacific in al zijn pracht in Gualala en tussen de St Juan Islands
-we reden 7380 miles met de auto ( +/- 11500km)( ai ai ai dat wordt samen met de vliegreis een immense ecologische voetafdruk, maar de intensie is er om al deze CO2 uitstoot te compenseren ook al gaat het ons een fortuin kosten)
-zagen volgens de statistieken van Milan 15 beren, 205 kleine knaagdieren ( eekhoorns, chipmunks, pica's, enz), 18 marmotten, 600 bizons, 5 elanden, 1 mountain Lion, 52 bruine en 7 witte pelikanen, 9 Orca's, 4 wolven, 1 vos, 40 pronghorns, 100 zeehonden, 50 zeeleeuwen, 62 elken, 20 Coyotes, 2 walvissen, 5 zeearenden, 25 visarenden, 40 gouden arenden en duizenden sterren.
-kampeerden 27 maal en sliepen 25 maal tussen 4 muren.
-aten 6,5 kg spaghetti
-gingen 14 maal op restaurant
-dronken 400 liter water
-waren op 60 meter onder de zeespiegel en 3155 meter erboven of een verschil van 3215 meter
-de meest tegengekomen plek was Inspiration point en hidden valley.
-alle jongens verloren of braken hun zonnebril
-trokken 3800 foto's

En vooral: we hebben ontzettend veel gezien, gevoeld, geroken, geproefd en geleerd.

Het was super, fantastisch en zeker voor herhaling vatbaar.

Tot Gauw, de prinsjes en prinsesjes

Geen opmerkingen:

Een reactie posten