zaterdag 24 juli 2010

Varen in de straat van San Juan onder een stralende zon midden tussen de orka's, minky whales, zeehonden en bald eagles.





We moesten vroeg uit de veren voor een tocht van 6 uur op zoek naar Orka's en andere walvisjes. En het werd een leuke tocht in een zonovergoten baai, waar langs alle zijden oude besneeuwde vulkanen zich spiegelen in de schittering van het water. Gisteren waren we nog midden in Olympic National Park en nu kijken we vanuit de zee naar dit mooie reservaat dat met zijn besneeuwde toppen de gehele dag de achtergrond zal worden van onze wildlife journey on the sea. Als er iets is wat de Amerikanen kunnen, is het je het gevoel geven dat je iets unieks meemaakt, iets wat zo zeldzaam is dat je er na 100 jaar nog over kan opscheppen. Waar ze dat enthousiasme vandaan halen om dit elke dag opnieuw te doen, ik moet hen er werkelijk voor bewonderen. Ook vandaag weer was de ontmoeting met deze zeedieren na 2,5 uur zoekend varen naar Orka's voor hen precies alsof het de eerste maal was net als voor ons. En het moet gezegd het is fantastisch ook al kan je die dieren natuurlijk niet in een fotootje vangen :-) Ze horen ademen, het water uit hun longen stuwen wanneer ze aan de oppervlakte komen. Ze zo zalig zien glijden door het water met z'n 3 of 4 of 5. Meer dan een uurtje hebben we ze mogen bewonderen terwijl ze met z'n allen op jacht waren naar de dikke lekkere zalmen in deze straat van Juan. Als je kan in je leven moet je dit eens meemaken, je wordt er zo stil van hoe deze dieren van snel 10 meter lang en 3 ton rustig hun weg zwemmen in hun zee. Maar ook hier ligt het gevaar van de klimaatopwarming om de hoek, want een andere bewoner van deze zee de Minke whale ( baleinwalvisje waarvan we er ook 2 mochten zien duiken in de diepte) leeft van vele kleine diertjes in dit ijskoude water. Als het water te warm wordt en dat is nu spijtig genoeg het geval, zullen deze diertjes verdwijnen en guess what then will happen? Op een rots zit een koppeltje bald eagles, met op de achtergrond de Mount Baker, uit te kijken van op hun nest en aan de voet van de volgende rots laten de zeehonden je verder wegdromen over deze mooie plek. Mount Baker is zo zichtbaar met al zijn gletsjers dat het volgens de kapitein zelfs mogelijk moet zijn om af en toe een rookpluimpje uit zijn krater te zien opstijgen. Ja, dit zijn oude vulkanen maar ook vulkanen waarvan men verwacht dat ze vroeg of laat weer zullen uitbarsten. Deze tocht over de zee was zoals veel op deze reis weer schitterend. Morgen trekken we naar de vulkaan Mount Rainier 4392 meter hoog en bedekt met maar liefst 27 gletsjers. We plannen er serieuze bergwandelingen te maken die ons weer voor de volgende 14 dagen naar hogere regionen zullen brengen ( NP Mount Rainier, Glacier NP, en natuurlijk Yellowstone NP). Als ik op de kaarten kijk zie ik overal wilderness staan het zou dus wel eens kunnen dat we voor 14 dagen verdwijnen van internet :-) Daaaag

Geen opmerkingen:

Een reactie posten