Deze ochtend werden we wakker in een grijze mistige natte wereld. Op het strand zie je net je eigen handen dus besluiten we het gematigd regenwoud in te trekken ( als we nat moeten worden kan het maar beter in het regenwoud of niet soms?) We bereiden ons voor op een koude natte dag tussen hoge bomen. Maar dat was dan wel heel fout door ons bedacht. We rijden nog maar net het regenwoud binnen of de zon breekt hier door de mist en voor de rest van de dag zal ze ons niet meer verlaten. We volgen de Hoh rivier en komen aan onze volgende kampplaats: een mooie open plek naast de rivier . Op onze tocht door het woud komen we langs reuzebomen (soms meer dan 100 meter hoog), die bedekt zijn met eindeloze sluiers mos. Het woud is opgedeeld in 3 delen: het laagste deel met heel veel varens, struikjes, wortels die vaak tot boven je hoofd uitsteken en waar je tussendoor kan wandelen en lage planten zoals wij :-), daarboven zie je hier de loofbomen zoals de esdoorn die eens hij bekleed is met de sluiers mos wel lijkt al zijn takkenarmen naar je te willen uitsteken en samen met de wortels die over de grond lopen lijkt het alsof elk ogenblik deze bomen kunnen gaan bewegen en dansen. Daarboven de enorme dennen die hoger zijn dan de sequoia's van enkele weken geleden. In de toppen van deze bomen barst het van de dieren die wij zelden kunnen zien ( de vliegende eekhoorn is er eentje van). Dit NP werd uitgeroepen tot werelderfgoed en biosfeer reservaat ( Hier leven maar liefst 20 diersoorten die je nergens anders op de wereld kan vinden) Voor de natuurliefhebbers onder ons verwijs ik graag door naar de website www.nps???. Regelmatig tussen de sluiers vangen we een glimp op van het massief van de Olympus berg ( de berg waarop god zou horen te wonen) Het is hier heel eigenaardig op nog geen 150 meter hoogte voel je de invloed van de oceaan , loop je door een regenwoud en heb je de ervaring van op zeer grote hoogte in een berglandschap rond te slenteren. Het is zeker mooi, maar vooral zeer bijzonder en dit allemaal dankzij de Mount Rainier , de ijstijden, de invloed van de oceaan en 2 aardplaten die miljoenen jaren geleden dit landschap hebben opgetild tot wat het nu is. De mensen die van de meadows komen hebben de blik in hun ogen van 'het was daar fantastisch' ( wondermooie gletsjers (nu nog want ook deze krimpen heel snel)met beren en hun jongen. Tussen al het groen zien we ploseling de schicht van een specht met een knalrode kop of de grijze staart van een eekhoorn of de vlucht van een piepkleinvogeltje. Het is weer een dagje genieten aan de rand van de rivier waar we stokken kunnen in laten varen en keitjes op laten ketsen terwijl we de warmte van de zon opslorpen door onze kleren. Op de kampplek ontmoeten we enkele Franse Amerikanen (ze zijn van Parijs afkomstig) die wonen in Seattle. Milan leert van hun zoon Yann allerlei voetbaltrucjes en wij ontvangen gretig hun tips over leuke plekjes in de buurt om naartoe te gaan. Van een Canadees krijgen we een hele hoop blokken hout voor een kampvuurtje (zijn reis zit er bijna op en morgen moet hij terug naar Canada en hij mag geen hout over de grens smokkelen). Arne doet niet liever dan met het kampvuurtje spelen en Yann komt plots aandraven met Marsmollows op een stokje om lekker te roosteren in het kampvuur. En zo eindigde een dag die kletsnat begon onder een stralende maan die over de berghelling ons goedenacht komt wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten