Vandaag rijden we het echte hooggebergte in. Maar om daar te geraken moeten we de Tioga Road helemaal van in Yosemite Valley omhoog van een 3000 feet naar een 9000 feet. Ook dit is een schitterende weg met prachtige viewpoints over eindeloze valleien en creeks. Vorig jaar heeft het hier wel heel erg gebrand en op het eerste stuk van de weg rijden we door een verschroeid landschap met als getuigen van de zware bosbranden de zwartgeblakerde kale stammen van miljoenen dennenbomen. Maar gelukkig bleef een groot gedeelte van het NP gespaard van deze branden. Hoger rijden we door een vreemd gletsjerlandschap. De gletsjers zijn weg maar de uitgesleten dalen, rotsen en morenen zijn overgebleven. Overal tussen de rotsen groeien soms op onmogelijke plaatsen oeroude verweerde dennen. Aan een mooi uitzichtpunt zien we de achterkant van de Half Dome (de indiaanse versteende vrouw) die ik gisteren beschreef. En daar zijn onze vrienden de eekhoorns weer en Dikkie Dik (naam gegeven door Milan) de bergmarmot die zich uitgebreid laat bewonderen in dit rotsige landschap. We vervolgen onze weg en komen langs meren bij de Tuolumne Meadows. Het is hier al 2600 meter hoog en het zijn weiden waar het nu pas volop lente is omdat de sneeuw die her en der nog aanwezig is nu pas gesmolten is. Overal laat het smeltwater mooi meertjes achter die aan de planten en dieren het nodige water geven om te groeien en te bloeien. De keerzijde van dit verhaal zijn de duizenden muggen die willen meegenieten van je warme bloed en je prikken waar ze je kunnen krijgen. Na het visitor center bezocht te hebben en we weer enkele gouden tips opgeslagen hebben van de rangers stappen we de plaatselijke shop binnen om ons te voorzien van muggenwerende middelen :-/ Ook hier in deze hemel is er geen internetmogelijkheid ( misschien 50 miles verder in een cafeetje zou het moeten lukken, maar dat vinden we nu toch echt wel zonde om 100 miles te rijden om onze blog aan te vullen. Dus zal het ten vroegste woensdag zijn vooraleer we de tekstjes op de blog kunnen posten) Op dat vlak leven we nu al een week in de wilderness ook al is het maar een boogscheut van Silicon Valley.
We rijden naar de Tioga pas op meer dan 3000 meter hoogte. De hoogste van de Sierra Nevada. Van daaruit maken we nog een kleine maar stijle wandeling naar het Gaylor Lake op 3250 meter hoogte. En ja hier is het echt de hemel. Ik ben al op veel plaatsen in de Alpen en Pyreneeën geweest maar dit uitzicht over 10 talle besneeuwde toppen is zo groots als nergens tevoren ( Ze zeggen van de VS dat ze daar alles groots zien en alles big is, maar dit is ook BIG ) en geloof mij of niet in heel dit berglandschap is van de mensenmenigte van de vallei geen enkel spoor. Grondeekhorens, kikkers en gaaien is het enigste gezelschap dat deze weide in de hemel met ons deelt. Terug aan onze Tentipee blijkt dat mijn solar douche het niet zal halen want de tak waaraan ik hem aan bevestigd heb is afgebroken en met een enorme plons is de solarzak opgescheurd op de bosgrond. Dit wordt ons wassen met ijskoud bergwater :-( We stoken ook voor het eerst een vuurtje om de muggen te verdrijven. Dat vinden onze 3 jongste campeerders super en verwoed beginnen ze klein sprokkelhout te verzamelen om ons vuurtje aan te krijgen. Dankzij de vakkundige scoutstechnieken van Fanny krijgen we een mooi kampvuurtje om verder bij weg te dromen. Nu gaan we slapen en het is te hopen dat onze slaapzakken het hier op deze hoogte uithouden want het zou mij niet verwonderen als onder deze twinkelende sterrenhemel met de Grote Beer boven mijn hoofd straks de vrieskou op ons zal neervallen zoals net een vallende ster :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten