Als we van de ferry stappen in Harlingen zien we dat er een
speciale reiziger aan boord was. Een zeehondje dat aangespoeld was op Vlieland
en dat hier weer op krachten zal komen in een opvangcentrum. Het is natuurlijk
Milan met zijn heldere blik die dat opgemerkt heeft als we net op onze fiets springen om een tocht van 80 km aan te vatten op weg naar de
camping de Watermolen in Opende. De fietsknooppunten brengen ons langs de typische
Friese hoeves en de eindeloze vergezichten waar we ons trachten te beschutten
tegen de stevige noordenwind die gelukkig zelden in ons nadeel blaast. De zon
breekt door en maakt het aangenaam fietsen. We klieven als de vele wieken van
de moderne windmolens door het landschap. Langs kleine dorpjes met Friese
namen, langs kreken en eindeloos vele kanaaltjes waar ze eens om de zoveel jaar
de beruchte Elfstedentocht op rijden. Met de vele brugjes over de grachtjes
waaronder de bootjes van onze noorderburen voorbijschuiven. Maar, als je om 14.00u maar kan starten met
een tocht van 80 km, moet ik onze kinderen bewonderen als ze om 19.30u camping
de Watermolen bereiken. Een oase van rust langs 2 meren waar de bazin ons nog
een snelle hap klaarmaakt zodat we niet meer zelf moeten koken maar onze voeten
onder tafel kunnen schuiven en dromen van de Friese elfdorpentocht die we
vandaag tot een goed einde brachten.
Vandaag hebben we goede herinneringen opgehaald
aan het blote voetenpad waar we 6 jaar geleden toen onze kinderen nog heel wat
kleiner waren ook al heel wat pret beleefden. Zoals je kan zien hebben onze
grote moddermonstertjes zich weer goed uitgeleefd in dit natuurlijk pretpark.
Het was een rustdag die ons bij de zonneweide bracht aan de zwemvijver van De
Watermolen waar ook nu weer een scholekster om onze aandacht roept. Morgen verlaten
we Friesland en gaan we door de provincie Groningen op weg naar Het land van
Drenthe. Weer een tocht van meer dan 70 km maar
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten