4 mooie dagen (de warmste van 2013 tot nu toe in Nederland J) fietsen door
eindeloze bossen van beuken, eiken, over heidevlakten met stuifdennen en de
heerlijke geur die je alleen daar kan vinden. Wildroosters die je kruist
evenals de vele fietsers die Nederland rijk is ( steeds grijzer worden de
fietsers en met steeds meer electrische fietsen). Dit is een plek waar we wel
zouden kunnen blijven vertoeven in de schaduw van een boom, lekkere ijsjes
etend en genieten van een buizerd die boven je in de blauwe Delftse lucht
zoekend door de warmte zweeft.
Van Vaassen naar Hoenderloo. Eindeloos fietsen door het
kroondomein Het Loo. Er is maar 1 woord voor: fantastisch fietsplezier! Tussen de bomen,
over grind en zandpaadjes 30 kilometer cruisen bergje op, bergje af door
dorpjes met hun rieten daken en prachtige beukenlanen, langs schaapskooien en
domeinen van staatsbosbeheer. De rijpende bosbessen lachen ons toe langs de weg
en we genieten van de Hedelfinger van de Betuwe.
Langs de ingang van Hoenderloo rijden we het natuurreservaat
de Hoge Veluwe binnen en slaan onze tipitent op in de natuurcamping die dit
reservaat rijk. Dit is op een boogscheut van het Zwarte veld waar de mannetjes
edelherten bij het ondergaan van de zon hun schoonheid en sterkte tonen aan
alle natuurliefhebbers die hier verblijven. Na de nodige boodschappen in
Hoenderloo voor het weekend te hebben gedaan, ondernemen we nog een tocht over
de heidevelden speurend naar de Big Four (Edelherten, Reeën, Everzwijnen en
Moeflons) We komen aan een mooi ven met wel 1000’n libellen, waterjuffers en
andere waterinsecten. Ze doen ons even wegdromen naar de zwemvijver. Aan een
eerste observatiehut hebben we al dadelijk geluk en treffen we een kudde grazende edelherten die schichtig
hun neus in de lucht steken als we een beetje bewegen. Aan een meertje genieten we van een aperitiefje
voor we terugfietsen naar onze kampplaats waar er als dessert marshmellows op
een kampvuurtje zijn gepland. Na het dessert fietsen we nog snel naar het
zwarte Veld op 10’ van onze rustplek om te genieten van de mannelijke
edelherten die met hun reusachtige gewei ons toekijken en zelfs een schijngevecht
durven opzetten.
Ons laatste dagje vakantie in Nederland brengen we door met
een heuse fietsrondrit door het uitgestrekte reservaat. Langs de Sahara
woestijn waar het gloeiend heet is, het bosje van Stan waar we speuren naar
Moeflons en tot slot aan het Kröller Müller museum. Ik wist niet dat de
collectie die ze hier hebben zo groot is. Echt fantastisch (Van Gogh, Picasso,
Ensor, enz) worden hier tentoongesteld. En in de beeldentuin genieten we van de
schaduw van de majestueuze bomen die bij deze hitte het kuieren langs al dat
moois en groots best aangenaam maken. Het paviljoen van Rietveld is verblindend
verrassend en Fabre staat ergens verscholen te bronsblinken . Een echte
aanrader voor al wie hiernaar afzakt.
Na even bijtanken in de Koperen Kop (bier kunnen die
Nederlanders toch echt niet brouwen J)
duiken we onder in Museonder, waar de wortel van de boom ons boven het hoofd
hangt. We maken er kennis met het leven onder de grond en voelen hoe koud 7
graden grondtemperatuur is (net een ijskast) als het buiten boven de 30°c is.
Snel terug naar de camping voor een avondmaal en daarna gaan
we nog 2 uurtjes bij zonsondergang op speurtocht naar al dit groot wild hier.
En we hebben bij de volle maan heel veel geluk. We spotten zeker een 8 tal
moeders met bambi’s ( edelherten), enkele reeën die klein maar vinnig
verscholen zitten in het struikgewas en een hollend everzwijn. Alleen de
moeflons blijven zich verstoppen en van de Big Four zullen we er maar 3 ontdekken. Maar het mooiste moment is toch wel als we in de buurt van het Kröller Müller
museum plotseling de remmen moeten dichtknijpen voor een hinde en haar kleintje
die voor ons het fietspad oversteken om dan op 5 meter van ons rustig stil te
staan en te grazen en knabbelen. Zeker 10’ staan we hier in bewondering naar te
kijken om daarna met een gelukkig gevoel terug te fietsen naar de campingplaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten