Een tocht van 5 uurtjes weg van de drukte van de stad naar 1 van de 7 wereldwonderen van de natuur. Over Highway 95 en 93 en de mooie Route 66 van de staat Nevada naar Arizona. Een landschap dat we in Europa nergens kunnen zien. Bergen in een woestijnlandschap, met desolate dorpjes uit een verleden van goudzoekers. Dorpjes van caravans weggelopen uit de roadmovies van de jaren 80. Over de Hooverdam, één van de dammen op de Colorado om groene stroom op te wekken voor de naburige staten met overal langs de weg de stars en stripes waar alle Amerikanen zeer trots op zijn. 200 miles later ( 1 mile= +/- 1,6 km) parkeren we onze wagen langs een motorrestaurant. We laten een lekker reuze pizza voor ons bakken ( 1 pizza waar we met 5 van kunnen eten)en worden helemaal ondegedompeld in het Route 66 gevoel. 50 miles verder ontmoeten we de eerste rangers aan de ingang van ons eerste national park : THE GRAND CANYON. Deze rangers zijn weeral ongelooflijk behulpzaam en vriendelijk en voor 80 dollar kopen we onze jaarpas voor alle nationale parken van de VS. We hadden eigenlijk veel meer drukte verwacht in het NP dat jaarlijks door 5 miljoen bezoekers wordt bezocht. En dan het ogenblik waarop je het gevoel hebt dat je haren op je lichaam gaan rechtstaan en je de adem wordt afgesneden: De grootsheid die je kan en mag aanschouwen: je eerste blik in en over de Grand Canyon. Je voelt je klein bij dit immense landschap dat door de miljoenen jaren heen gevormd werd door de Colorado rivier. We wandelen een stukje over de rim en zien het spel van licht en schaduw over de Canyon. De eerste diertjes en dieren lopen hier voor je voeten. Insecten, vogeltjes maar op weg naar onze Lodge ook al een deer ( edelhert) De kinderen vinden het allemaal ongelooflijk en we besluiten nadat we ons geïnstalleerd hebben in de eco lodge :-) ( hier wordt gescheiden afval ingezameld, krijg je tips om je energie en waterverbruik te reduceren en ecowasproductjes: zelfs een zeepje zonder binnenstuk omdat volgens de handleiding dat stukje toch steeds weggegooid wordt!!) besluiten we om naar de sunset te gaan kijken op de westrim. Bussen ( gratis) nemen je mee naar de mooiste uitzichtpunten over de Grand Canyon om te kijken naar de ondergaande zon en de mooie kleuren van de witte, oranje, rode paarse wolken over dit adembenemende landschap. Onderweg zien we kleine hertjes en grote kevers. De condor voorlopig niet maar de uitzichten zijn fantastisch. Met honderden zien we aan Hopi point de zon om 7.45 PM verdwijnen achter de horizon. Een spontaan applaus van de mens voor deze schoonheid van de natuur is zeker niet misplaatst en verbindt alle nationaliteiten die hier aanwezig zijn. Na een half uurtje is de menigte weer opgehaald door de bussen en worden we weer allemaal onder een flonkerende sterrenhemel afgezet in het Grandcanyon village. Zalig kruipen we in ons bedje nog nagenietend van deze avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten